.

வருகையாளர்களே! உங்கள் மீது கடவுளின் சாந்தி உண்டாகட்டும் உங்களை அன்புடன் வரவேற்கிறேன்.

Thursday, June 21, 2007

10 வது படிக்கும் மகனை அறுவைசிகிச்சை செய்யவைத்த மருத்துவர்!

10 வது படிக்கும் மகனை அறுவைசிகிச்சை செய்யவைத்த மருத்துவர்!
-கர்ப்பிணிகளின் உயிரைப் பணயம் வைத்து சாதனை படைக்க முயன்ற கொடூரம்!!

பத்து மாதம் பொத்திப் பொத்தி வைத்துப் பாதுகாத்த கர்ப்பம்... பிரசவ வலி ஏற்படுகிறது... மருத்துவமனைக்குக் கொண்டு செல்லப்படுகிறார் அந்த கர்ப்பிணிப் பெண். இயற்கையான முறையில் குழந்தை பிறக்க வாய்ப்பில்லை என்று டாக்டர்கள் சொன்னதை ஏற்றுக் கொண்டு, அறுவை சிகிச்சை மூலம் குழந்தை பெற்றுக் கொள்ளச் சம்மதித்து, கையெழுத்துப் போட்டு விட்டு ஆபரேஷன் தியேட்டருக்கு வெளியே டென்ஷனோடு காத்திருக்கிறார் கணவர்.

'சும்மாவா?... பிரசவம்ங்கிறது ஒரு பொண்ணுக்கு மறுஜென்மம் மாதிரி...' என்று வெளியில் காத்திருக்கும் பாட்டிகள், தங்கள் அனுபவங்களைப் பகிர்ந்து கொண்டு காத்திருக்கிறார்கள். ஆனால், அவர்களுக்கு அந்த ஆபரேஷன் தியேட்டருக்குள்... தன்னை நம்பி இரண்டு உயிர்களை ஒப்படைத்த குடும்பத்துக்கு அந்த டாக்டர் எந்தளவுக்கு உண்மையாக இருக்கிறார் என்பது தெரியுமா? தெரியாதுதான் என்றாலும், கடவுள் மேல் வைக்கும் நம்பிக்கைபோல் டாக்டர்கள் மீதும் நம்பிக்கை வைக்கிறார்கள் மக்கள்.
ஆனால், அந்த ஒரு சம்பவத்தில், குறிப்பிட்ட அந்த டாக்டர் என்ன செய்தார் தெரியுமா? தான் தள்ளி நின்று கொண்டு பத்தாவது படிக்கும் தனது மகனை விட்டு அந்த அறுவை சிகிச்சையைச் செய்ய வைத்தார். செய்ய வைத்தது மட்டுமன்றி, அதனை வீடியோ எடுத்து வைத்தும் பெருமைப்பட்டிருக்கிறார் அந்த டாக்டர்.

திருச்சி மாவட்டம் மணப்பாறையில் நடந்த இந்தச் சம்பவம்தான், திருச்சி வட்டார மருத்துவர்களிடையே (மிக ரகசியமாக விவாதிக்கப்படும்) தற்போதைய ஹாட் டாபிக்.

கடந்த மே மாதம் ஆறாம்தேதி மணப்பாறையில் ஐ.எம்.ஏ.வின் (இந்திய மருத்துவச் சங்கம்) கூட்டம் நடந்தது. வழக்கமாக நடக்கும் இது போன்ற கூட்டங்களில் பக்கத்து மாவட்டங்களில் இருந்து அல்லது பெரிய நகரங்களில் இருந்து பல்வேறு துறைகளில் சிறந்து விளங்கும் டாக்டர்கள் வந்து, தங்கள் துறை ரீதியாக கெஸ்ட் லெக்சர் கொடுப்பார்கள். தாங்கள் சந்தித்த வித்தியாசமான மற்றும் சிக்கலான கேஸ்கள், அவை தொடர்பான வீடியோக்கள், போட்டோக்கள் போன்றவற்றையும் காட்டி விளக்குவார்கள். அதே போல், அந்தப் பகுதியில் இருக்கும் டாக்டர்களும் தாங்கள் சந்தித்த சிக்கலான கேஸ்கள் பற்றி அங்கே பேசுவார்கள். இது, மருத்துவர்கள் புதிய விஷயங்களைத் தெரிந்து கொள்வதற்கும் துறை ரீதியான தங்களின் அறிவை மேலும் விரிவுபடுத்தி மக்களுக்குச் சேவை செய்யவும் நடக்கும் வழக்கமான ஒரு நிகழ்வு.

அன்று நடந்த கூட்டத்திலும் டாக்டர் கோவிந்தராஜ் என்ற யூராலஜிஸ்ட்டும், டாக்டர் ஜெய்கிஷ் என்பவரும் உரையாற்ற வந்திருந்தார்கள். அதற்கு முன்னதாக, மணப்பாறையைச் சேர்ந்த டாக்டர் முருகேசன் என்பவர் தானும் ஒரு சி.டி.யைக் போட்டுக் காட்ட விரும்புவதாகத் தெரிவிக்கவே, அவர் சந்தித்த ஏதோ ஒரு புதிய கேஸ் போலும் என்று டாக்டர்கள் அனுமதித்தனர். வீடியோவும் ஓடியது.

காட்சியில் கர்ப்பிணிப் பெண்ணின் வயிறு கிழிக்கப்பட்டு, குழந்தை வெளியே எடுக்கப்பட்ட பின்னர், மீண்டும் கர்ப்பப்பை உள்ளே வைக்கப்பட்டு வயிறு தைத்து மூடப்படுகிறது. தொடர்ந்து இதைப் பார்த்த டாக்டர்களுக்கு ஒரே குழப்பம். 'இது மாதிரியான சிசேரியன்களை டாக்டர்கள் சாதாரணமாகச் செய்வார்களே, இதிலென்ன அதிசயம்?' என்ற கேள்வியோடு ஒருவரையருவர் பார்த்துக் கொண்டனர்.
அப்போது டாக்டர் முருகேசன் 'ஏதாவது வித்தியாசமாகத் தெரிந்ததா?' என்று கேட்க, 'இல்லையே டாக்டர்' என்றனர். 'அந்த அறுவைச் சிகிச்சையைச் செய்தது பத்தாவது வகுப்பு படிக்கும் என் மகன் திலீபன்' என்று அவர் பெருமையாகச் சொன்னபோது, அங்கிருந்த டாக்டர்களுக்கு அதிர்ச்சியோ, அதிர்ச்சி!

இது சரியா?, சாதனை என்று நினைத்துக் கொண்டு இவர் செய்த இந்தச் செயலுக்கு சட்ட ரீதியாக என்ன தண்டனைகள் கிடைக்கும்? கணவன், மனைவி இருவருமே டாக்டர்களாக இருந்தும் இவருக்கு ஏன் புத்தி இப்படிப் போகிறது? அறுவை சிகிச்சை நிபுணரான இவர் எப்படி மயக்க மருந்து கொடுக்கலாம்? அப்படிச் செய்ததோடு மட்டுமல்லாமல், தான் செய்ததை வீடியோ எடுத்துக் கொண்டு வந்து போட்டுக் காட்டும் இவர், என்ன மாதிரியான ஆள்? இவருக்கு சித்தம் கலங்கிப் போய்விட்டதா? என்று பலருக்கும் பல்லாயிரம் கேள்விகள். அதனால் எழுந்த சலசலப்பு அடங்கியதும், இது தவறு என்று டாக்டர்கள் தங்கள் கண்டனத்தைத் தெரிவித்தனர்.

அவர்கள் கண்டித்ததும் கடுங்கோபம் கொண்டார் முருகேசன். 'உங்களுக்கெல்லாம் பொறாமை. ஒரு சின்னப் பையன் சிசேரியன் செஞ்சுருக்கானேன்னு பாராட்டாமல் இப்படிப் பேசுறீங்களே? நான் என் பையனை கின்னஸ் சாதனைக்கு அனுப்பப் போறேன். நீங்கள்லாம் என்ன பண்றீங்கன்னு தெரியாதா? திருச்சியில இருக்குற டாக்டர்களில் எத்தனை பேர் இண்டர்நேஷனல் கிரிமினல்ஸ்னு எனக்குத் தெரியாதா? நான் ஐ.எம்.ஏ. (மணப் பாறை) மேலேயே கேஸ் போடப் போறேன்' என்று ஆரம்பித்து கத்தித் தீர்த்து விட்டார்.

ஒரு வழியாக பிரச்னை ஓய்ந்து, கெஸ்ட் லெக்சர் கொடுக்க வந்தவர்கள் கிளம்பிப் போனாலும் முருகேசனின் பேச்சு மணப்பாறையில் உள்ள மருத்துவர்களிடையே பெரும் அதிருப்தியை ஏற்படுத்திவிட்டது. அவருக்கு அறிவுரை சொல்லும் நிலையில் உள்ள அவரது நண்பர்கள், சீனியர்கள் மூலம் 'மூவ்' செய்தும் முருகேசன் எந்தவித வருத்தமும் தெரிவிக்காமல் தொடர்ந்து மணப்பாறை ஐ.எம்.ஏ.வை தாக்கி வந்திருக்கிறார். அதனால் மணப்பாறை ஐ.எம்.ஏ. 11.05.07 அன்று தனது அவசரக் கூட்டத்தை நடத்தி முருகேசன் மீது கண்டனத் தீர்மானம் நிறைவேற்றி, அதை சென்னையில் உள்ள ஐ.எம்.ஏ.வுக்கு அனுப்பி வைத்திருக்கிறது.

'மதி சர்ஜிகல் அண்ட் மகப்பேறு மருத்துவமனை' என்ற பெயரில் சுமார் பத்து வருடங்களாக மணப்பாறையில் மருத்துவம் செய்து வருகிறார் டாக்டர் முருகேசன். இவரது மனைவியான காந்திமதியும் ஒரு மகப்பேறு மருத்துவ நிபுணர். இருவரும் ஒரே கட்டடத்திலேயே நர்ஸிங் ஹோம் நடத்த, அதன் மாடியிலேயே வீடு என்பதால், முழுநேரமும் தொழிலைக் கவனிக்க முடிந்திருக்கிறது. இவர்களுக்கு திலீபன்ராஜ் என்ற ஒரே மகன். தற்போது பத்தாவது முடித்திருக்கும் இவனுக்குத்தான் பயிற்சி கொடுத்து சிசேரியன் செய்ய வைத்து அதனை வீடியோ எடுத்திருக்கிறார் முருகேசன்.
பொதுவாக மருத்துவர்கள் தங்களது சிகிச்சையில் ஏதேனும் தவறு நேர்ந்து விட்டால், ஒருவரையருவர் காட்டிக் கொடுப்பதில்லை. காரணம், தாங்கள் ஒரே துறையைச் சார்ந்தவர்கள் என்பது மட்டுமன்றி இந்தத் தொழில் மீது மக்களுக்கு இருக்கும் நம்பிக்கை கெட்டுப் போய்விடக் கூடாது என்பதுதான். அதையும் மீறி இந்த விஷயம் கண்டனக் கடிதம் எழுதுமளவுக்குப் போனது எப்படி என்று மணப்பாறை ஐ.எம்.ஏ. உறுப்பினர்களாக அந்தக் கூட்டத்தில் கலந்து கொண்ட சில மருத்துவர்களிடம் கேட்டோம். சி.டி.யில் தாங்கள் பார்த்ததை எல்லோருமே ஒப்புக் கொண்டனர். 'நாங்கள் ஏதாவது பேசினால் தொழில் போட்டியாலும் பொறாமையாலும் இப்படிப் பேசுகிறான் என்று சண்டைக்கு வருவார். அதனால் எங்க பேரைப் போடாதீங்க. விஷயத்தை மட்டும் கேளுங்க'' என்ற கண்டிஷனோடு சில மருத்துவர்கள் பேசினர்.
'அந்த மீட்டிங்கில் அவர் சி.டி. போட்டுக் காட்டியது உண்மை. அதைப் பார்த்து நாங்கள் அவரைக் கண்டிச்சதும் உண்மை. அதுக்கு அவர் கோபப்பட்டதும் உண்மை. முதலில் அவரைக் கண்டிச்சு விட்டுடலாம்னுதான் நெனைச்சோம். இவர் மேல நடவடிக்கை எடுத்தால் அது அந்தப் பையனோட எதிர்காலத்தையும் பாழாக்கிடும் என்பதாலேயே இனிமேல் இதுமாதிரி செய்யாதீங்கன்னு சொன்னோம். அதுக்கு அவர் 'நான் என்ன புளூஃபிலிம் சி.டி.யா காட்டினேன்? என் பையன் சிசேரியன் பண்ணுனதைத்தானே சிடியில காட்டுனேன்'னு சொல்லிட்டார்.
மணப்பாறை ஐ.எம்.ஏ. தலைவர் டாக்டர் நசுருதீன் போனில் பேசுனப்போ, அவரை கம்யூனலா சில வார்த்தைகள் சொல்லி முருகேசன் பேசிட்டார். 'இந்த ஆர்கனைசேஷனைப் பத்தி நான் கவலைப்படவில்லை. நான் ஐ.எம்.ஏ.வை நம்பி இல்லை'ன்னு சொல்லிட்டார். இத்தனைக்கும் அந்த முருகேசனே ஐ.எம்.ஏ.வோட முன்னாள் செயலாளர்தான். அதனால் அவரைக் கண்டித்துத் தீர்மானம் போட்டு, மேல் நடவடிக்கைக்காக சென்னையில் உள்ள ஐ.எம்.ஏ சென்ட்ரல் கமிட்டிக்கு அனுப்பிட்டோம்'' என்ற அவர்கள், தங்களின் பெயரை வெளியிட வேண்டாம் என மீண்டும் கேட்டுக் கொண்டனர்.
திருச்சியின் பிரபல மருத்துவரும் ஐ.எம்.ஏ.யின் முன்னாள் மாநிலத் தலைவருமான டாக்டர் அஷ்ரப்பிடம் இது பற்றிக் கேட்டோம். 'இந்தச் சம்பவம் பற்றி நானும் கேள்விப்பட்டேன். இதைக் கேட்கவே ரொம்ப ஷாக்கா இருக்கு. இது நூறு சதவிகிதம் தவறான செயல். அதில் சந்தேகமேயில்லை. ஆனால், ஐ.எம்.ஏ.ங்கிறது ரோட்டரி, லயன்ஸ் மாதிரி ஒரு அமைப்புத்தான். அதனால இந்த விஷயத்துல ஐ.எம்.ஏ. நடவடிக்கை எடுக்க முடியாது. தற்போது மெடிக்கல் கவுன்சில் இருக்கு. அவங்கதான் இந்த விஷயத்தில் நடவடிக்கை எடுக்கணும். அவர் செஞ்சது சரியா தப்பான்னு முடிவு பண்ணணும்.

மிகச் சிறந்த மருத்துவர்கள்கூட எல்லா ஆபரேஷன்களையும் வெற்றிகரமாக முடிப்பார்கள் என்று சொல்ல முடியாது. அதிலும் ஃபெயிலியர்கள் இருக்கும். எல்லா மனிதர்களுக்கும் எல்லா உறுப்புகளும் ஒரே மாதிரி அமைவதில்லை. அப்படியிருக்கும்போது ஆபரேஷன் பண்ணும்போது ஏதாவது சிக்கல் ஏற்பட்டால் அதை ஒரு சின்னப் பையன் எப்படிச் சமாளிக்க முடியும்? அதுவும் மயக்க மருந்து நிபுணர் இல்லாமலே ஓர் அறுவை சிகிச்சை நடப்பதும் தவறு. தாய், குழந்தை இரண்டு உயிர்கள் சம்பந்தப்பட்ட இந்த விஷயத்தில் எப்படி ரிஸ்க் எடுக்க முடியும்? அடுத்தவர்களின் உயிர்களை ஆபத்துக்கு உள்ளாக்கி சிறுவனுக்கு ட்ரெயினிங் கொடுக்கும் அதிகாரத்தை இவருக்கு யார் கொடுத்தாங்க? எம்.பி.பி.எஸ். படித்தவர்கள் சர்ஜரி பண்ணலாம். ஆனால், அவர்கள் செய்வதில்லை. அதற்கென உள்ள எக்ஸ்பர்ட்ஸ்தான் பண்றாங்க. மெடிக்கல் கவுன்சிலுக்குப் போனா இதனுடைய விளைவுகள் மிக மோசமாக இருக்கும்'' என்றார் நம்மிடம்.

சரி! இந்தப் பிரச்னை பற்றி முருகேசன் என்னதான் சொல்கிறார் என்று தெரிந்து கொள்ள அவரைச் சந்தித்தோம். இரண்டு நாட்கள் அலைச்சலுக்குப் பின்னர் மணப்பாறையில் உள்ள மாண்ட்போர்ட் பள்ளியில் தனது மகன் திலீபன்ராஜை ப்ளஸ் ஒன் சேர்த்து விட்டு வந்த அவரைப் பிடித்தோம். 'இங்க லோக்கல்ல உள்ள ஐ.எம்.ஏ. மெம்பர்கள் பதவிப் போட்டியில் இப்படி என் மேல குறை சொல்லுறாங்க. நான் என் மகனுக்கு ஏழாம் வகுப்பு படிக்கும் போதிலிருந்தே ட்ரெயினிங் குடுத்திருக்கேன். சாதனை பண்றதா நெனச்சுத்தான் பண்ணுனேன். லோக்கல் ஐ.எம்.ஏ.யில உள்ளவங்களுக்கு என் டெவலப்மெண்ட்டுல விருப்பம் இல்ல. பத்து வயசுப் பையன் கார் ஓட்டுறான். அமெரிக்காவுல பதினைந்து வயசுப் பையன் டாக்டர் பட்டம் வாங்குறான். பொதுமக்கள், மருத்துவ அமைப்புகள் ஏத்துக்கிட்டாலும் ஏத்துக்காட்டியும் நான் என் மகனுக்கு ட்ரெயினிங் குடுத்திருக்கேன். அவன் சிசேரியன் செய்யும் திறமையுள்ளவன் என்பது உண்மைதான்.

சிலர் இது தவறுன்னு சொல்லுவாங்க. சிலர் இது சரின்னு சொல்லுவாங்க. அதைப்பத்தி நான் கவலைப்படலை. என்கிட்டயும் ஐ.எம்.ஏ. அனுப்புன அந்த லெட்டர் வந்தது; விளக்கம் கேட்டிருந்தாங்க. நான் என் சீனியர் ஒருத்தர்கிட்ட டிஸ்கஸ் பண்ணுனேன். அவர் 'இப்படிச் சொல்லாதீங்க. நான்தான் சர்ஜரி பண்ணுனேன். என் மகன் பக்கத்துல நின்னான். இன்ஃபெக்ஷன் ஏதும் ஆகக் கூடாதுன்னுதான் அவனுக்கும் க்ளவுஸ் போட்டிருந்தேன்னு சொல்லிடுங்'கன்னு சொன்னாரு. சிடி என்கிட்டதானே இருக்கு. நானா பார்த்துக் குடுத்தாத்தானே. அதுனால பிரச்னை தீர இப்படி எழுதிக் குடுத்துட்டேன். ஐ.எம்.ஏ. ஒண்ணும் ஆத்தரஸைடு பாடி கெடையாது. அதுக்கு ஒரு டாக்டரை கண்ட்ரோல் பண்ண பவர் கெடையாது.
ஒவ்வொரு ஆஸ்பத்திரியில ஆயாதான் டெலிவரியே பாக்குது. நான் ஸ்வீப்பரைக் கூட்டியாந்து ட்ரெயினிங் குடுக்கலை. எல்லாம் ஓர் அதிர்ஷ்டத்துல நடக்குது. நல்லாப் படிக்கிற என் மகனுக்குத்தான் ட்ரெயினிங் குடுத்தேன். எல்லாரும் ஒரு ஆஸ்பத்திரி கட்டிட்டு, தான் டாக்டரா ப்ராக்டிஸ் பண்ணிட்டு தன் புள்ளையையும் டாக்டராக்கி பின்னாளில் தனக்கு ஒரு வாரிசை உருவாக்குறாங்க. நான் அதைச் செய்யக் கூடாதா? நான் மணப்பாறையிலேயே ஹார்ட் ஆபரேஷன் பண்ணுனவன்'' என்றார் அதிரடியாக.

நல்லமுறையில் மகப்பேறு முடியும் என்று நம்பி, இவரைத் தேடி வந்தவர்களுக்கு ஒரு கத்துக்குட்டிப் பையனை வைத்து இவர் சிசேரியன்கள் செய்தது அந்த கர்ப்பிணிகளுக்கும், உறவினர்களுக்கும் தெரிந்தால் என்ன நடக்கும்? மற்றவர்கள் தங்கள் உயிரைப் பணயம் வைத்து சாதனைகள் செய்யப் போக, இவரோ மற்றவர்களின் உயிரைப் பணயம் வைத்து தன் மகனை சாதனையாளராக்கி இருக்கிறார். அந்த நிலையில் ஓர் அசாதாரண சூழ்நிலை உருவாகி, தாயின் உயிருக்கோ அல்லது குழந்தையின் உயிருக்கோ ஏதாவது ஆபத்து ஏற்பட்டிருந்தால், இவரும் சர்வ சாதாரணமாக பில்லைப் போட்டு பணத்தை வாங்கிக் கொண்டு பிணத்தை ஒப்படைத்திருப்பார். சம்பந்தப்பட்ட உறவினர்களும் 'டாக்டர் நல்ல டாக்டர்தான், விதி முடிஞ்சு போச்சு. என்ன பண்றது?'' என்று புலம்பிக் கொண்டே வீட்டுக்குப் போயிருப்பார்கள். இது போன்ற டாக்டர்களை என்ன செய்வது?
நன்றி : ரிப்போர்ட்டர்
படங்கள் : சன் தொலைக்காட்சியிலிருந்து

Thursday, June 14, 2007

Dark Underside of Iraqi Refugee Crisis

Dark Underside of Iraqi Refugee Crisis


REGIONAL - The dark underside of the world’s fastest growing refugee crisis is the indelible scarring of millions of Iraqi children, alarming numbers of whom have witnessed gruesome violence and have had close family members murdered, a new report from World Vision finds.



The dark underside of the world's fastest growing refugee crisis is the indelible scarring of millions of Iraqi children, alarming numbers of whom have witnessed gruesome violence and have had close family members murdered, a new report from World Vision finds.The report, Trapped! The Disappearing Hopes of Iraqi Refugee Children, found 43 per cent of children surveyed in Amman, Jordan witnessed violence in Iraq, and 39 per cent said they lost someone close through violence.

Tragically, both children in Iraq and refugee children in neighbouring countries do not receive basic medical care, not to mention specialized support to deal with trauma.

But the structured classroom environment is a powerful place for helping children work out stress and trauma, a major point of the report that calls for immediate access to education for all of the 200,000 Iraqi refugee children in Jordan.

'These children have been kidnapped and held for ransom, witnessed brutal home invasions, suicide bombings and murders. Now refugee life offers them little option but to go to work as child labourers, exposing them to the threat of deportation,' said Ashley Clements, author of the report.Understandably, 25 per cent of the Iraqi refugee children World Vision surveyed did not feel safe in their Jordanian homes. This is a combination of past experiences, lack of refugee status, which leaves the entire family unsure, and the absence of healthy routines like going to school, the report says.

World Vision was told only 14,000 to 20,000 of Iraqi children in Jordan attend schools. Most families fled with little or nothing and while they were solid middle class at home, in Jordan they don't have enough to feed themselves let alone pay private school fees. With no official refugee status, their children have no right to attend Jordanian schools.Schools and other infrastructure in Jordan are already overburdened.

Declaring the nearly 2 million Iraqis in Jordan as official refugees would require provision of services the government cannot possibly manage. 'Two months ago the UNHCR Geneva conference called on the international community to address the crisis of the 2 million Iraqi refugees. The response of the nations has been a deafening silence,' said Clements.'An entire generation of Iraqi children is now trapped in one debilitating limbo or another, either refugee life outside Iraq without the official status to ensure critical services or caught in the crossfire of carnage inside their country,' he said.'These children, hundreds of thousands of them, require immediate access to education and adequate healthcare. We need to start rebuilding their ability to hope, to find reasons to work for their own futures,' he concluded.The report, Trapped! The Disappearing Hopes of Iraqi Refugee Children, builds upon the findings of an earlier report released by World Vision in April 2007.UNHCR says the combined number of internally and externally displaced Iraqi children is 2 million.

For interviews please contact Ashley Clements mob: +962 79 639 4916

கொலைநகரமாகும் தலைநகரம்!

கொலைநகரமாகும் தலைநகரம் சென்னை எஸ்.ஐ.மகன் விரட்டிக் கொலை

ஜூன் 11, 2007
பழிக்குப் பழி வாங்க சப் இன்ஸ்பெக்டரின் மகனை ஓட ஓட விரட்டிக் கொன்றது ஒரு கும்பல். சென்னை நகரில் ஒரிரு நாட்களில் மட்டும் 8 பேர் கொல்லப்பட்டுள்ளதால் கொலைநகரமா அல்லது தலைநகரமா என்ற பீதியில் மக்கள் ஆழ்ந்துள்ளனர்.

சென்னை நகரில் கடந்த சில நாட்களாக படுகொலைகள் சர்வ சாதாரணமாக நடைபெறுகிறது. ஓரிரு நாட்களில் மட்டும் 8 பேர் வரை கொல்லப்பட்டுள்ளனர். அதிலும் 24 மணி நேரத்தில் 7 பேர் கொல்லப்பட்டுள்ளனர்.

இந்த நிலையில் டி.பி.சத்திரம் பகுதியில், நேற்று சப் இன்ஸ்பெக்டரின் மகனை பட்டப் பகலில் நடு ரோட்டில் ஓட ஓட விரட்டிக் கொலை செய்துள்ளனர்.

டி.பி.சத்திரம் பரமேஸ்வரன் நகர் பகுதியில் வசித்து வருபவர் சந்திரன். இவர் ஓய்வு பெற்ற சப் இன்ஸ்பெக்டர் ஆவார். தனது மகன் முருகன், 6 மகள்களுடன் அடுக்கு மாடிக் குடியிருப்பைக் கட்டி அதில் வசித்து வருகிறார்.
முருகனின் மனைவி மஞ்சுளா. இவர்களுக்கு சந்தோஷ், ஆகாஷ் என இரு மகன்கள் உள்ளனர். முருகனுக்கு பல சமூக விரோதிகளுடன் தொடர்பு உள்ளதாக கூறப்படுகிறது. அவரைப் பழி வாங்க பலரும் அப்பகுதியில் காத்துள்ளதாகவும் கூறப்படுகிறது.

மேலும் இப்பகுதியில் முன்பு நடந்த ஒரு ரவுடி கொலையில் முருகனுக்குத் தொடர்பு இருப்பதாக கூறப்படுகிறது. முதலில் வெள்ளை ரவி என்பவர் கொல்லப்பட்டார். அவர், முருகனின் நண்பர் எனக் கூறப்படுகிறது. இதற்குப் பழி வாங்கும் விதமாக பிரேம்குமார் என்பவர் கடத்திச் சென்று கொல்லப்பட்டார்.

பிரேம்குமார் கொலைக்கு முருகன்தான் முக்கியக் காரணம் என்று கூறப்படுகிறது. இதையடுத்து அவரைப் பழிவாங்க பிரேம்குமாரின் கூட்டாளிகள் முயற்சித்து வந்தனர்.

இந்த நிலையில், நேற்று காலை தனது பைக்கில் வீட்டிலிருந்து கிளம்பினார் முருகன். அப்போது நான்கு பேர் கொண்ட ஒரு கும்பல் முருகனை சுற்றி வளைத்தது. இதையடுத்து பைக்கை விட்டு இறங்கி ஓடினார் முருகன். ஆனால் அந்தக் கும்பல் விடாமல் துரத்திச் சென்றது.

மக்கள் நடமாட்டம் மிக்க பகுதியில் பட்டப் பகலில் ரவுடிக் கும்பல் முருகனைத் துரத்தியதால் அங்கு பரபரப்பு ஏற்பட்டது. முருகனை சுற்றி வளைத்து சரமாரியாக அந்தக் கும்பல் வெட்டித் தள்ளியது. இதில் முருகன் அந்த இடத்திலேயே ரத்த வெள்ளத்தில் பிணமானார்.

தனது தந்தை வெட்டிக் கொல்லப்பட்டதை முருகனின் மகன் ஆகாஷ் நேரில் பார்த்து விட்டு கூச்சல் போட்டுள்ளான். இதையடுத்து முருகனின் தாயார் பூபதி வீட்டுக்குள்ளிருந்து ஓடி வந்தார்.

போலீஸாருக்குத் தகவல் போய் அவர்கள் விரைந்து வந்தனர். முருகன் கொலையைத் தொடர்ந்து அப்பகுதியில் கடைகள் அடைக்கப்பட்டன. பரபரப்பு நிலவியது.

கொலையாளிகளில் நரேஷ், சரவணன் ஆகியோரது அடையாளங்கள் தெரிய வந்துள்ளன. இவர்களும் இதே பகுதியைச் சேர்ந்தவர்கள்தான். மற்ற இருவரும் யார் என்பது தெரியவில்லை. ஆனால் அவர்களும் இதே பகுதியைச் சேர்ந்தவர்களாகத்தான் இருக்கக் கூடும் எனத் தெரிகிறது.

முருகனைக் கொன்றவர்களைப் பிடிக்க தனிப்படைகள் அமைக்கப்பட்டுள்ளன.
2 நாள்களுக்கு முன்தான் ரவுடிகள் வேட்டையை சென்னை காவல்துறை தொடங்கியது. ஆனால் தொடங்கிய நாளிலேயே ஒரு படுகொலை நடந்துள்ளது சென்னை போலீஸாருக்கு பெரும் சவாலாக விளங்குகிறது.

தொடரும் படுகொலைகளால் சென்னை நகர மக்கள் பெரும் பீதியில் ஆழ்ந்துள்ளனர்.

4 தொகுதிகளில் வேட்பு மனு! ஜெ மீது நடவடிக்கை எடுக்க தேர்தல் ஆணையத்துக்கு உயர் நீதிமன்றம் உத்தரவு!!

4 தொகுதிகளில் வேட்பு மனு!
ஜெ மீது நடவடிக்கை எடுக்க தேர்தல் ஆணையத்துக்கு உயர் நீதிமன்றம் உத்தரவு

நான்கு தொகுதிகளில் வேட்பு மனு தாக்கல் செய்த அதிமுக பொதுச் செயாளர் ஜெயலலிதா மீது நடவடிக்கை எடுக்குமாறு தேர்தல் ஆணையத்திற்கு உயர்நீதிமன்றம் உத்தரவிட்டுள்ளது.

கடந்த 2001ம் ஆண்டு நடந்த சட்டசபை தேர்தலில் ஆண்டிப்பட்டி, புதுக்கோட்டை, புவனகிரி, தர்மபுரி ஆகிய 4 தொகுதிகளில் வேட்பு மனு தாக்கல் செய்தார் ஜெயலலிதா.

இதுகுறித்து திமுக எம்பி குப்புசாமி தேர்தல் ஆணையரிடம் புகார் மனு கொடுத்தார். அந்த மனுவில், மக்கள் பிரதிநிதித்துவ சட்டபடி ஒருவர் 2 தொகுதிகளுக்கு மேல் போட்டியிடக் கூடாது. ஆனால் அதிமுக பொது செயலாளர் ஜெயலலிதா கடந்த 2001ம் ஆண்டு நடந்த சட்டசபை தேர்தலில் ஆண்டிப்பட்டி, புதுக்கோட்டை, புவனகிரி, தர்மபுரி ஆகிய 4 தொகுதிகளில் வேட்பு மனு தாக்கல் செய்தார்.

தாம் ஏற்கனவே 2 தொகுதிகளில் போட்டியிடுவதை மறைத்துவிட்டுத் தான் 2 தொகுதிகளில் மனு தாக்கல் செய்துள்ளார். எனவே அவர் மீது நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும் என கூறியிருந்தார்.

இந்த மனு மீது நடவடிக்கை எடுக்கப்படாததால் குப்புசாமி, சென்னை உயர்நீதிமன்றத்தை அனுகினார். அங்கு தாக்கல் செய்த மனுவில், நான் கொடுத்த புகார் மனு மீது நடவடிக்கை எடுக்க தேர்தல் ஆணையத்துக்கு நீதிமன்றம் உத்தரவிட வேண்டும் என குறிப்பிட்டிருந்தார்.

குப்புசாமியின் இந்த மனு 4 ஆண்டுகளாக நிலுவையிலிருந்தது. இதன் பின்னர் நீதிபதிகள் தர்மராவ், பழனிவேலு ஆகியோரை கொண்ட டிவிஷன் பெஞ்ச் முன் விசாரணைக்கு வந்தது. அப்போது குப்புசாமி சார்பில் வழக்கறிஞர் சண்முகசுந்தரம், ஜெயலலிதா சார்பில் ஜோதி, தேர்தல் ஆணையம் சார்பில் வழக்கறிஞர் ராஜகோபால் ஆகியோர் ஆஜராயினர்.

இன்று இந்த வழக்கின் தீர்ப்பு கூறப்பட்டது. நீதிபதிகள் தங்கள் தீர்ப்பில், சட்டம் என்பது எல்லோருக்கும் பொதுவானது. சட்டம் ஏழைக்களுக்கு மட்டுமல்ல சமுதாயத்திலுள்ள உயர்ந்த அந்தஸ்தில் இருப்பவர்களுக்கும் பொருந்தும்.

இந்த வழக்கில் சட்டம் பொதுவானது என்ற கொள்கையை விட்டு விலகிச் சென்றுள்ளதாக தெரிகிறது.

2 தொகுதிகளுக்கு மேல் மனு தாக்கல் செய்த ஒருவர் மீது நடவடிக்கை எடுக்க மனுதாரர் புகார் கொடுத்துள்ளார். இந்த மனு மீதான குற்றசாட்டில் அடிப்படை முகாந்திரம் உள்ளது. 2 தொகுதிகளில் மனு தாக்கல் செய்ததை மறைத்து 4 தொகுதிகளில் மனு தாக்கல் செய்துள்ளது, சட்ட விதிகளை மீறுவதாக உள்ளது.

தேர்தல் ஆணையம் இந்த விஷயத்தில் கண்டும் காணாதது போல் வருத்தத்திற்குரியது. ஜெயலலிதா மீது நடவடிக்கை எடுக்க கோரும் குப்புசாமி மனு மீது தேர்தல் ஆணையம் 6 வாரத்திற்குள் நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும் என தீர்ப்பளித்தனர்.

ஜெபத்தின் பெயரில் விபச்சாரமா?

ஜெபத்தின் பெயரில் விபச்சாரமா?
"டவுட்'டைக் கிளப்பும் மைத்துனர்!

கம்ப்யூட்டர் மயமான இந்த இருபத்து ஒன்றாம் நூற்றாண்டில் ஒரு விசித்திர சம்பவம் நடந்துள்ளது.
கோவை, பாப்பநாயக்கன்பாளையம், அன்னை இந்திரா நகரில், சொகுசு பங்களாவில் தனது குடும்பத்துடன் வசித்து வருகிறார் மதபோதகர் சார்லஸ். திருச்சி மாவட்டம், துவரங்குறிச்சியைச் சேர்ந்த இவர், மின்சாரத்துறையில் உதவிப் பொறியாளராகப் பணிக்குச் சேர்ந்தார். பிறகு குறி, ஜெபம் என்று தன்னை மதபோதகராகக்; காட்டிக் கொண்டதில் கையில் காசு புரண்டது. எனவே அரசுப் பணியை உதறினார்.

சார்லஸின் பேச்சில் மயங்கிய பலரும் அவரோடு ஊழியத்தில் (ஜெபத்தில்) இணைந்துகொள்ள, கார் பங்களா என தனது வசதிகளைப் பெருக்கிக்கொண்டார். எப்போதும் தனது காரில் குட்டி, புட்டிகளுடன் வலம் வந்தார்.

இந்நிலையில்தான் கடந்த புதனன்று, சார்லஸின் சகோதரர் செல்வக்குமாரின் மனைவி அனுராதா, கோவை ரேஸ் கோர்ஸ் போலீஸில் பரபரப்பு புகார் ஒன்றைக் கொடுத்தார்.

அன்று இரவே அதிரடியாக சார்லஸின் வீட்டுக்குள் நுழைந்து மாடியில் இருந்த பூட்டை உடைத்து உள்ளே நுழைந்த போலீஸôர் அதிர்ச்சியில் நிலை குலைந்து போயினர். அங்கே அறை முழுவதும் புழுக்கள் நெளிய, சிதைந்த எலும்புக் கூடாக ஒரு ஆண் சடலம். அது தனது கணவர் செல்வக்குமார்தான் என அனுராதா அடையாளம் காட்ட பரபரப்பு மேலும் கூடியது.

"என்ன நடந்தது?' என்பதை செல்வக்குமாரின் மனைவி அனுராதாவே நம்மிடம் விவரித்தார்.

""இனி என்னத்த சொல்றது? அண்ணனைப் பார்த்துட்டு வர்றேன்னு போன ஏப்ரல் 2-ஆம் தேதி எங்களை விட்டு வந்தவரு, இப்ப என்னையும் எனது குழந்தைகளையும் அநாதையாக்கிட்டு போய்ட்டாரே'' எனக் கதறியவரை நாம் சமாதானப்படுத்திப் பேச வைத்தோம்.

""என் புருஷன் கொஞ்சம் பயந்த சுபாவம். மூனு மாசத்துக்கு முன்னாடி நைட்டு எதையோ பார்த்துட்டு பயந்தவர், வீட்டில் யாருகிட்டேயும் எதுவும் பேசாமல் இருந்தார். அப்பதான், அண்ணனை போய் பார்த்தா சரியாகிடும்னு எங்ககிட்ட சொல்லிட்டு கோயம்புத்தூர் வந்துட்டாரு. அவுங்க அண்ணன் சார்லஸ் ஊழியத்தில் இருக்கிறதால் குணப்படுத்தி விடுவார்னு நம்பிக்கையில அவரை அனுப்பி வச்சோம்.

ஆனா மூனு மாசமாக என் புருஷனை பத்தி எந்தத் தகவலும் இல்லை. அவுங்க அண்ணன் சார்லஸýக்கு ஃபோன் பண்ணி என் கணவரைப் பத்திக் கேட்டா, வெளியூர் போயிருக்கான், ஒரு ஊழியத்துல இருக்கான்னு சொல்லியே எங்களை சமாளிச்சுட்டு வந்தாரு.

இதனால எங்களுக்கு சந்தேகம் வந்து, போன புதன்கிழமை உறவினர்களோடு கோவை வந்தேன். சார்லஸ் வீட்டுக்கு போனப்ப வீடு பூட்டிக் கிடந்தது. கீழ் வீட்டில் வாடகைக்கு குடியிருக்கும் வின்சென்ட், அக்கம் பக்கத்துல கேட்டப்ப யாரும் எந்த பதிலும் சொல்லலை. அப்ப நான் மாடிக்கு போனேன்.

அங்கே ஒரு விதமான வாடை வீசியது. சந்தேகமடைந்து போலீஸுக்குச் சொன்னோம். அவுங்களும் வந்து கதவை உடைச்சு பார்த்தப்போ சார்லஸ் தனது மனைவி, குழந்தைகளுடன் கட்டில் அருகில் அமர்ந்து பிரார்த்தனை செய்து கொண்டு இருந்தார். எனது கணவர் செல்வக்குமார் கட்டிலில் உடல் அழுகி இறந்து கிடந்தார். பாவிப்பய ஊழியம் செய்யுறேன்னு சொல்லி என் புருஷனை கொன்னுட்டான்'' எனக் கதறினார் அனுராதா.

இதையடுத்து அருகிலிருந்த செல்வக்குமாரின் மைத்துனர் சாமுவேல் துரைராஜ் நம்மிடம், ""ஊழியம் பண்றேன், ஜெபம் பண்றேன்னு சொல்லிட்டு மக்களை ஏமாற்றி காசு வாங்குறதுதான் சார்லஸ்சோட வேலையே...! குடும்பப் பிரச்சினைன்னு சொல்லி யாராவது இவன்கிட்ட வந்தாங்கன்னா குடும்பத்தை நிரந்தரமா பிரிப்பதோடு, பொம்பளைகளை தன் பக்கம் சேர்த்துக்குவான். அப்புறம் அவுங்களை தன்னோட "ஊழியத்துக்கு' பயன்படுத்திக்குவான். எப்பவுமே சார்லúஸôட ஐந்து, ஆறு பொண்ணுங்க இருப்பாங்க.

அவுங்களை எங்க எங்கேயோ கூட்டிட்டுப் போவான். ஜெபம் என்ற பெயர்ல இவன் விபச்சாரத் தொழில் செய்றானோன்னு சந்தேகம் எங்களுக்கு இருக்கு. ஏன்னா இவனோட கௌரி, இந்திரான்னு ரெண்டு பொம்பளைங்க எப்பவும் கூடவே இருப்பாங்க. இவங்களோட மோசமான தொழில் பற்றி அந்த ஏரியாவுக்கே தெரியும். இவங்களை புடிச்சு போலீஸ் விசாரிச்சா எல்லா உண்மையும் தெரிஞ்சிடும்...

போலீஸ் சொல்ற மாதிரி இவன் சைக்கோவெல்லாம் கிடையாது. கிரிமினல்... மச்சான் தூக்குப்போட்டு தற்கொலை செய்யுற அளவுக்கு கோழை அல்ல, அவரை கொலை பண்ணியிருப்பாங்களோன்னு எனக்கு சந்தேகமா இருக்கு... இந்த சார்லஸ் பத்தின முழு விவரத்தையும் போலீஸ் விசாரிக்கணும். அப்பதான் உண்மை தெரியும்'' என்றார்.

இதற்கிடையே போலீஸ் பிடியில் இருந்த மதபோதகர் சார்லஸ் தனது வாக்கு மூலத்தில், ""ஏப்ரல் 6-ஆம் தேதி பிரார்த்தனைக்காக நான் வெளியூர் போய்ட்டேன். அப்ப வீட்டில் தனியா இருந்த என் தம்பி செல்வக்குமார் மனபயத்தால் மின் விசிறியில் தூக்குப் போட்டு தற்கொலை செய்து கொண்டார்.

இதை என் மனைவி எனக்குச் சொன்னார். இயேசுவின் ஆணையின் பேரில் அவர் மீண்டும் உயிர்த் தெழுவார் என்ற நம்பிக்கையில் இறந்த எனது தம்பியை மீண்டும் உயிர்ப்பிக்க ஜெபம் செய்தோம். 90 நாட்களில் தம்பியை உயிர்ப்பித்து இருப்பேன். உடல் அசைந்து தம்பி உயிர்த் தெழுவதற்கான காலகட்டம் வந்த நிலையில்தான் போலீஸôரும், தம்பி குடும்பத்தினரும் கெடுத்து விட்டனர். தம்பியின் ஆவியுடன் பேசியதில் அவனது கை, கால்களில் அசைவு தெரியத் துவங்கியது. அதற்குள் அவனை உயிர்ப்பிக்க முடியாமல் சாகடித்துவிட்டனர்'' என கேஷுவலாக சொல்ல போலீஸôரே அதிர்ச்சியடைந்துவிட்டனர்.

இந்நிலையில் அறுபது நாட்களாக பிண வாடை அக்கம் பக்கம் தெரியாமல் இருக்க, கெமிக்கல்களையும், அறையில் காற்று புகாத வண்ணம் அடைப்புகளையும் ஏற்படுத்தி யாருக்கும் சந்தேகம் வராமல் செய்திருக்கிறார் சார்லஸ். தற்போது சுகாதார சீர்கேடு விளைவித்தல், இறப்பு பற்றி போலீஸுக்கு தகவல் கொடுக்காமல் மறைத்தல் ஆகிய பிரிவுகளின் கீழ் மத போதகர் சார்லஸ், அவரது மனைவி சாந்தி, வின்சென்ட், அவரது மனைவி ஜெயசீலி, உறவினர் ஜான்சன் ஆகிய ஐந்து பேரையும் கைது செய்துள்ள போலீஸ் இவர்களின் பின்னணி பற்றியும் தீவிரமாக விசாரித்து வருகிறது.
நன்றி தமிழன் எக்பிரஸ்

Friday, June 8, 2007

தொடர்ந்து மனித உரிமை மீறல்களில் ஈடுபடும் இலங்கை அரசின் பயங்கரவாதம்!

தொடர்ந்து மனித உரிமை மீறல்களில் ஈடுபடும் இலங்கை அரசின் பயங்கரவாதம்!

தமிழக மீனவர்களை சிறைபிடிப்பதும், அவர்களது உடமை உயிர்களுக்கு சேதம் எற்படுத்துவதுமாய் இருந்த இலங்கை அரசின் அத்து மீறல்கள் இப்போது வெளிநாட்டிலிருந்து இலங்கை வழியாக வந்துள்ள தமிழர்கள் மீது தனது மனித உரிமை மீறல்களை கட்டவிழ்த்து விட்டுள்ளது.


ஸ்ரீலங்கன் ஏர்லைன்ஸ் நிறுவன விமானத்தின் மூலம் தாயகம் சென்றுள்ள நாகை மாவட்டத்தைச் சேர்ந்த ஜாகிர் உசேன் என்பவரை கொழும்பு விமான நிலையத்தில் ஸ்ரீலங்கன் ஏர்லைன்ஸ் நிறுவன ஊழியர்கள் சரமாரியாக அடித்து உதைத்துள்ளனர்.


நாகை மாவட்டம் இருக்கை என்ற ஊரைச் சேர்ந்தவர் ஜாகிர் உசேன் (41). இவர் உள்பட 130 பயணிகள் கொழும்பிலிருந்து திருச்சி வரும் ஸ்ரீலங்கன் ஏர்லைன்ஸ் விமானத்தில் நேற்று பயணித்துள்ளனர்.


விமானம் நேற்று காலை 7.30 மணிக்குப் புறப்படுவதாக அறிவிக்கப்பட்டிருந்தது. ஆனால் விமானத்தில் கோளாறு ஏற்பட்டதால் விமானம் கிளம்புவது தாமதமானது. அரை மணி நேர தாமதத்திற்குப் பின்னர் விமானம் கிளம்பியது.


ஆனால் கிளம்பிய சில விநாடிகளிலேயே விமானம் நிறுத்தப்பட்டது. கிட்டத்தட்ட ஒரு மணி நேரத்திற்கும் மேலாக பயணிகள் விமானத்திலேயே அமர வைக்கப்பட்டிருந்தனர்.


பின்னர் பயணிகளை தரை இறக்கிய ஏர்லைன்ஸ் ஊழியர்கள், விமான நிலையத்திலேயே காத்திருக்குமாறு அறிவுறுத்தினர். பின்னர் 11 மணிக்கு பயணிகளை விமானத்தில் ஏறுமாறு கூறினர். இன்னும் அரை மணி நேரத்தில் விமானம் கிளம்பும் என்றும் தெரிவிக்கப்பட்டது.


ஆனால் விமானத்தில் பயணிகள் ஏறி அமர்ந்த பின்னர் மீண்டும் அனைவரையும் கீழே இறங்கி விமான நிலையத்தில் அமருமாறு ஊழியர்கள் கூறியுள்ளனர். இதனால் கோபமடைந்த பயணிகள் என்ன பிரச்சினை என்று ஆவேசமாக கேட்டனர்.


அப்போது ஜாகிர் உசேன், சற்று கோபமாக, வேறு ஏதாவது ஏற்பாடு செய்யக் கூடாதா என்று கேட்டுள்ளார்.ஆனால் அதைக் கண்டுகொள்ளாத ஊழியர்கள் மற்றும் பாதுகாவலர்கள், பயணிகளை வலுக்கட்டாயமாக கீழே இறக்கியுள்ளனர்.


ஆனால் ஜாகிர் உசேனை மட்டும் இறங்க விடாமல் தடுத்த பாதுகாவலர்கள் அவரை விமானத்திலேயே அமர வைத்தனர். பின்னர் கைவிலங்கிட்டு புகைப்படம் எடுத்தனர். பிறகு சரமாரியாக அடித்து உதைக்க ஆரம்பித்தனர்.
வலி தாங்க முடியாமல் ஜாகிர் உசேன் போட்ட கூச்சலால், கீழே இறங்கிக் கொண்டிருந்த சக பயணிகள் வேகமாக விமானத்திற்குள் வந்தனர்.

அனைவரும் பாதுகாவலர்களைத் தடுத்து நிறுத்தி ஜாகிர் உசேனைக் காப்பாற்றி கீழே அழைத்துச் சென்றனர்.


இப்படியாக அடி உதை வாங்கி அலைக்கழிக்கப்பட்ட பயணிகள் ஒரு வழியாக திருச்சி வந்து சேர்ந்துள்ளனர்.


இது போன்ற மனித உரிமை மீறல்களில் ஈடும்படும் இலங்கை அரசின் அராஜகப்போக்கை தமிழக அரசும் மத்திய அரசும் வேடிக்கை பார்ப்பது ஏன்?


வெளிநாடுகளிலிருந்து இலங்கை வழியாக வரும் பயனிகளின் பாதுகாப்பை அரசு உறுதி செய்வது எப்பொழுது?


தொடர்ந்து தமிழர்கள் மீது காழ்ப்புணர்வுகொண்டு தாக்குதல் நடத்தி வரும் இலங்கை அரசின் மனித உரிமை மீறலைகண்டிப்பதோடு தமிழஅரசின் நடவடிக்கையையும் எதிர்பார்கிறோம்.

நாகூரில் நாதியற்றுக் கிடந்த நடிகை! இளமை இதோ இதோ என்றவர் எய்ட்ஸ் நோயில் சிக்கிய பரிதாபம்.

நாகூரில் நாதியற்றுக் கிடந்த நடிகை! இளமை இதோ இதோ என்றவர் எய்ட்ஸ் நோயில் சிக்கிய பரிதாபம்.
எப்படி இருந்த நான்... இப்படி ஆயிட்டேன்!’’ _ சினிமா நகைச்சுவைக் காட்சியன்றில் எய்ட்ஸ் விளம்பரத்தில் நடிக்கும் நடிகர் விவேக், இப்படி சிரிப்பைச் சிந்த விடுவார். அந்த வசனம், ஒரு சினிமா நடிகைக்கு மிகச் சரியாகப் பொருந்தி விட்டது.

நாகப்பட்டினம் மாவட்டம், நாகூர் தர்கா அருகே ஈ, எறும்பு மொய்க்கக் கிடந்த அவரை, யாரும் சரியாக அடையாளம் கண்டுகொள்ளவில்லை. அப்படியே ஆறுநாட்கள் அனாதையாகக் கிடந்தார் அந்த நடிகை. எய்ட்ஸ் நோய் அவரது இளமையை உருக்குலைத்து விட்ட நிலையில், கேட்க ஆளின்றிக் கிடந்த அந்த நடிகை நிஷா என்கிற நூருன்னிசா.
‘இளமை இதோ இதோ’, ‘முயலுக்கு மூணுகால்,’ ‘மானாமதுரை மல்லி’, ‘எனக்காகக் காத்திரு’ போன்ற பல படங்களில் ஹீரோயினாக நடித்த நிஷாவின் பிறந்த ஊரே நாகூர்தான் என்பது இன்னொரு அதிர்ச்சிச் செய்தி. அவரது அப்பா, பெரியப்பா, அத்தை என ஓர் உறவினர் பட்டாளமே அந்த ஊரில் வசதியுடன் வாழ்ந்து வருவது, அதைவிட அதிர்ச்சியான செய்தி.
ஒரு முஸ்லிம் அமைப்பு மூலம் நாகப்பட்டினம் அரசு மருத்துவமனையில் சேர்க்கப்பட்டு, நடைப்பிணமாக, ஒரு கட்டிலில் கிடந்த நடிகை நிஷாவை நாம் சந்தித்தோம். இளமைக் காலங்களில் நடித்த நிஷாவா இவர் என திகைக்கும் வண்ணம் காய்ந்த கருவாடாக கட்டிலில் கிடந்தார். நாம் குமுதம் ரிப்போர்ட்டரிலிருந்து வருகிறோம் என்றதும் முகத்தில் மலர்ச்சியை வரவழைத்துக் கொண்ட அவர், ‘‘சார்! சார்! என்னை போட்டோ எடுங்க சார்! என் நிலையைப் பற்றி பத்திரிகையில் எழுதி என்னைக் காப்பாற்றுங்க சார். நான் மறுபடியும் நடிக்கணும்!’’ என்று கதறினார்.
சினிமா ஸ்பாட் லைட்களின் ஒளிவெள்ளத்தில் குளித்த ஒருவர், இப்படி தன்னை ஒரு போட்டோ எடுக்கும்படி கெஞ்சியது நம்மை உறுத்தியது.
நிஷாவிடம் பேசினோம். என்னதான் எலும்பும் தோலுமாக இருந்தாலும் அவரது பேச்சில் ஒரு நடிகைக்குரிய நளினம் குறையவில்லை. கூடவே குரலில் சோகத்தைக் கொட்டிக் குழைத்து நம்மிடம் பேசினார்.
‘‘எனக்குச் சொந்த ஊர் நாகூர்தான். அப்பா பேர் அப்துல் ஜப்பார். அவரது முதல் மனைவி பேபிக்குப் பிறந்த பெண்தான் நான். குழந்தையாக நான் இருந்த போது அப்பாகிட்டே கோவிச்சுக்கிட்டு அம்மா என்னைத் தூக்கிட்டு சென்னைக்கு வந்திட்டாங்க. என்னை வளர்த்து, சினிமாவில் நடிக்க வச்சாங்க.
பல படங்களில் ஹீரோயினா நடித்தேன். நடிகர் கமலோடு ‘டிக்...டிக்....டிக்’, ரஜினி சாரோட ‘ஸ்ரீராகவேந்திரர்’, பாலசந்தர் சாரோட ‘கல்யாண அகதிகள்’ இன்னும் விசு சார், சந்திரசேகர் சார் டைரக்ஷனில் கூட நடிச்சிருக்கேன்’’ என்றவர் தொடர்ந்தார்.

‘‘அம்மா இறந்த பிறகு அந்த துக்கத்தில் சரியாகச் சாப்பிடாமல் மெலிந்து விட்டேன். நடிக்கிறதையும் விட்டுட்டேன். பேங்கில் சேமிச்சு வைச்ச பணமெல்லாம் கரைஞ்சு போச்சி. எனக்கு சென்னையில் உறவுன்னு சொல்லிக்கொள்ள ஒருத்தரும் இல்லை. அனாதையாக இருந்த எனக்கு உதவி செய்யவும் ஆளில்லை.
நடிகர் சங்கத் தலைவராக இருந்த விஜயகாந்திடம் ஒருமுறை உதவி கேட்டுப் போனேன். ‘உனக்கு சினிமாவில் சான்ஸ் கிடைக்கலேன்னா, டி.வி.யில் நடிக்க வேண்டியது தானே’ன்னு சொல்லி, என்னை வெறும் கையோட திருப்பியனுப்பிவிட்டார்.

நடிகர் சுமன், சந்திரசேகர், நடிகை ராதிகா எல்லோருமே என் மேல் ரொம்பப் பாசமா இருப்பாங்க. நான் இப்படி படுத்த படுக்கையாகக் கிடப்பது அவங்களுக்குத் தெரியுமோ என்னவோ!’’ என்றார் கண்ணீருடன்.

‘உங்கள் அப்பா மற்றும் உறவுகள் உங்களை ஏன் ஏற்க மறுக்கிறார்கள்?’ என்று கேட்டோம்.

அதைக் கேட்டதும் சற்று கோபப்பட்ட நிஷா, ‘‘நான் வசதியாக இருந்த காலத்தில் என்னிடம் நிறைய வாங்கிக்கொண்ட அவர்கள், இப்போது என்னைக் கண்டுகொள்ள மாட்டேன் என்கிறார்கள். என் பெரியப்பா அப்துல் ஹமீதுவின் மகள் நிக்காவின்போது, தாலிக்கு நான் ஐந்தாயிரம் ரூபாய் கொடுத்தேன். அதை அவர்கள் மறந்து விட்டார்கள். சொந்த ஊரில்... பெற்ற தந்தையின் கண்முன்பே ரோட்டில் ஈ, எறும்பு மொய்க்க அனாதையாகக் கிடந்த நிலைமை என்னைத் தவிர, வேறு யாருக்கும் வராது’’ என்றவர் குரல் உடைந்து போய் அழத் தொடங்கினார்.

அதன் பிறகு, ‘‘சார் தப்பா நினைக்காதீங்க. கையில் சுத்தமாக காசே இல்லை. ஒரு முட்டை புரோட்டா சாப்பிடணும்போல ஆசையாக இருக்கு! ஒண்ணு வாங்கிக் கொடுத்துட்டுப் போங்களேன், ப்ளீஸ்!’’ என்று கெஞ்சினார். நம்முடன் வந்திருந்த நண்பரொருவர் ஓடிச்சென்று அவர் கேட்டதை வாங்கிக் கொடுத்தார்.
நிஷா, சென்னை பல்லாவரத்தில் அவரது வீட்டுக்கு எதிர் வீட்டில் குடியிருந்த மகியம்மா என்பவரிடம் அலிபாய், ரபீர் என்பவர்கள் மூலமாக நகை மற்றும் பணத்தைக் கொடுத்து வைத்திருப்பதாகவும், நகையன்றை அடகு வைத்து அந்தப் பணத்தில் வாடகைக் கார் பிடித்து அலிபாய் மூலம்தான் நாகூர் வந்து சேர்ந்ததாகவும் நிஷா நம்மிடம் விவரித்தார். தந்தை மற்றும் உறவினர்கள் ஏற்க மறுத்து விட்ட நிலையில், நாகூர் தர்கா அருகே அவர் அனாதையாக விடப்பட்டிருக்கிறார்.

நடிகை நிஷாவிடம் நாம் பேசிக் கொண்டிருந்தபோது, நர்ஸ் ஒருவர் விடுவிடென்று வந்து நம்மை, அப்பால் அழைத்துச் சென்றார். ‘‘அந்தம்மாவுக்கு ஹெச்.ஐ.வி. பாஸிட்டிவ்னு ரிசல்ட் வந்திருக்கு. அவங்களை தாம்பரத்திலுள்ள எய்ட்ஸ் நோயாளிகளுக்கான ஆஸ்பத்திரிக்கு அனுப்ப நீங்கள் ஏற்பாடு செய்யுங்களேன்!’’ என்றார் இரக்கக் குரலில். நடிகை நிஷா தன்னை எய்ட்ஸ் நோய் தாக்கியிருக்கிறது என்பது கூடத் தெரியாமல் இன்னும் இருக்கிறார் என்ற தகவல் நம்மை உலுக்கியது.
நாகூரில் வசிக்கும் நிஷாவின் தந்தை அப்துல் ஜப்பாரைச் சந்தித்தோம். ‘‘நிஷா எனக்குப் பிறந்தவள்தான். அவளோட அம்மா பேபியை நான் லவ் பண்ணி திருமணம் செய்ததால், பெற்றோர் என்னை வீட்டை விட்டு விரட்டிட்டாங்க. அப்ப பிறந்தவதான் நிஷா. ‘கொஞ்ச நாள் பொறு’ன்னு நான் சொன்னதைக் கேட்காமல், குழந்தையைத் தூக்கிக்கிட்டு ராவோட ராவா பேபி சென்னைக்கு ஓடிப் போயிட்டா.

அதன் பிறகு, பேபியைத் தேடியலைஞ்சு கோடம்பாக்கத்தில் கண்டுபிடித்தேன். எனக்குத் தெரியாமல் அடிக்கடி அவள் வீடு மாற ஆரம்பிச்சா. தான் ஜலீல்னு ஒருத்தரை கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டதாகச் சொன்னாள். நிஷாவை என் கண்ணில் காட்டாமல் மறைச்சிட்டாள்.

பேபிக்கு பலபேரோட தவறான தொடர்பிருந்தது. நிஷாவை சினிமாவில் நடிக்க வைத்ததால் பணம் வர ஆரம்பித்தது. அதனால், ‘‘உனக்கு ஊரில் பல பொம்பிளைகளோடு தொடர்பிருக்கு. இனிமே இங்கே வராதேன்னு என்னை விரட்டிட்டா’’ என்றார்.
‘உங்களுக்கு எத்தனை மனைவிகள்?’ என்று ஜப்பாரிடம் கேட்டோம். ‘‘மனைவி என்றால் அது பேபி மட்டும்தான். ஆனால் நாலைந்து பெண்களோடு தொடர்பு உண்டு. எனக்கும் ஓர் இந்துப் பெண்ணுக்கும் பிறந்த பையனை முஸ்லிமாக மாத்தி ஷாகுல் அமீதுன்னு பெயர் வைத்து வளர்க்கிறேன்’’ என்றார்.
மீண்டும் தொடர்ந்த அவர், ‘‘பேபி இறந்தபோது எனக்கு தகவல் சொல்லவில்லை. என் அண்ணன் அங்கே போனபோது, ‘எனக்கு அப்பாவே வேண்டாம்னு சொல்லிட்டேன். அப்புறம் பெரியப்பா எதுக்கு?’ன்னு கேட்டு, நிஷா அவரை விரட்டியிருக்கா. இப்ப நோய் வந்து, சொந்தம் கொண்டாட வந்தா அவளை யார் ஏற்பார்கள்? நானே என் தங்கச்சி வீட்டில் ஓசிச் சாப்பாடு சாப்பிடறேன். இதில் அவளையும் வச்சி எப்படிக் காப்பாத்த முடியும்?’’ என்றார் அப்துல் ஜப்பார்.
நிஷாவின் பெரியப்பா அப்துல் ஹமீதைச் சந்தித்தோம். ‘‘சென்னை சாந்தோமில் மலாக்கா சூப்பர் மார்க்கெட் வச்சிருக்கிற முகமது அலியும், ரபீக்கும் அவளை ஆண்டு அனுபவிச்சிட்டு, இப்போ அவங்க பாட்டுக்கு இங்கே விட்டுட்டுப் போயிட்டாங்க. இதுல நாங்க எதுவும் செய்ய முடியாது’’ என்றார் போட்டோவுக்கு மறுத்தபடி.

நாகூர் ஜமாத் தலைவரும், முன்னாள் எம்.எல்.ஏ.வுமான நிஜாமுதீனுடன் பேசினோம்.

‘‘ஒரு நடிகை எப்படி வாழக்கூடாது என்பதற்கு உதாரணம் இந்த நிஷா. இப்போ வருத்தப்பட்டு எந்தப் புண்ணியமும் இல்லை’’ என்று முடித்துக்கொண்டார்.

அடுத்து நாகை மாவட்ட ரஜினி மன்ற நிர்வாகியும், பொதுநல ஆர்வலருமான நாகூர் பாரி, ‘‘நலிந்த கலைஞர்களுக்குக் கிடைக்கும் உதவி நிஷாவுக்குக் கிடைத்தால் நல்லது! திரையுலகைச் சேர்ந்தவர்கள் இதற்கு நடவடிக்கை எடுக்க முன்வரவேண்டும்’’ என்றார்.

‘சென்னை சாந்தோமில் சூப்பர் மார்க்கெட் வைத்திருக்கும் அலிபாய் என்கிற முகமது அலியை கடைசியாகத் தொடர்பு கொண்டு கேட்டோம்.

‘‘அந்தப் பொண்ணும் அவங்க அம்மாவும் இங்கே அனாதைகளாக இருந்தபோது உதவினோம். நிஷாவின் அம்மா இறந்தபோது கூட உறவுக்காரங்க யாரும் வரவில்லை. இவர்களுக்கு உதவப்போய் இப்போது எங்களுக்குக் கெட்ட பெயர்.

உடல்நிலை சரியில்லாத நிஷா, அவரது நகை ஒன்றை அடகு வைத்தார். அந்தப் பணத்தில்தான் கார் ஒன்றை வைத்து அவரைக் கொண்டு போய் நாகூரில் விட்டுவரச் சொல்லி ஏற்பாடு செய்தோம். நிஷாவை உறவினர்கள் ஏற்க மறுத்ததால், நாகூர் தர்காவில் தன்னை விடச்சொல்லி நிஷாவே சொன்னதால்தான் அங்கே விட்டு விட்டு வந்தோம்.

நிஷா பல்லாவரத்தில் அவரது எதிர் வீட்டில் குடியிருந்த மகியம்மாவிடம்தான் மீதி நகைகளைக் கொடுத்துவிட்டுச் சென்றிருக்கிறார்’’ என்றவர், அதைத் தொடர்ந்து நாம் கேட்ட சில கேள்விகளால் கோபமடைந்து மிரட்டலுடன் போன் தொடர்பைத் துண்டித்துக்கொண்டார்.

அடுத்த சில மணி நேரத்தில் முகமது அலியின் செல்போன் மூலம் மகியம்மா என்பவர் நம்மிடம் பேசினார்.

‘‘என்னிடம் மொத்தம் மூணு பவுன் நகையைத்தான் நிஷா கொடுத்தார். அதற்கு பதினான்காயிரம் ரூபாய் பணம் கொடுத்துவிட்டேன். நகைக்கு அது சரியாப் போச்சு. நிஷா இருபத்து நான்கு புடைவை கொடுத்தார். அதில் இருபது புடைவைகளை தலா நூறு ரூபாய்க்கு விற்று அவரிடம் காசு கொடுத்துவிட்டேன். மீதமிருப்பது நான்கு புடைவைகள்தான்’’ என்றார்.
‘‘முகமது அலிக்கும் நிஷாவுக்கும் நீண்டகாலமாகத் தொடர்புண்டு’’ என்று அவர் ஏதோ சொல்ல ஆரம்பிக்க, அந்த செல்போனைப் பிடுங்கிய முகமது அலி, ‘‘நிஷா இந்தப் பகுதிக்கு வந்த பிறகுதான் அவரை எனக்குத் தெரியும். அவரோடு எனக்கு முப்பது வருஷப் பழக்கம் என்பதெல்லாம் பொய்!’’ என்றார் கோபத்தோடு.

கடைசியாகக் கிடைத்த தகவலின்படி அப்துல் ஜப்பாரின் மகன் ஷாகுல்அமீது, ஒரு முஸ்லிம் அமைப்பின் உதவியுடன் நிஷாவை சென்னை அரசு மருத்துவமனைக்குக் கொண்டு போய் அட்மிட் செய்ததாக நமக்குத் தெரிய வந்தது.

நிஷா குறித்து ஃபிலிம்நியூஸ் ஆனந்தனிடம் பேசினோம். அவரது நிலை பற்றி மிகவும் வருத்தப்பட்ட அவர், ‘‘அவ தைரியமான பொண்ணு. ஒருமுறை இன்கம்டாக்ஸ் ஆபீஸர்னு சொல்லி போலி ரெய்டுக்கு வந்து பிளாக்மெயில் செய்ய முயன்ற ஒரு படத் தயாரிப்பாளரை, அவளே போலீஸ§க்கு போன் பண்ணிப் பிடித்துக்கொடுத்தாள். அப்படிப்பட்டவளுக்கா இப்படியரு நிலைமை?’’ என்றார் நிஜமான வருத்தத்தோடு.
நன்றி : குமுதம் ரிப்போர்டர்.